Eén van de werkmethoden van Rubens als tekenaar wordt onder de loep genomen: zijn gebruik van een gipsen afgietsel van een bronzen écorché figuur. Dit was vervaardigd door de te Delft geboren maniëristische beeldhouwer Willem van Tetrode (c. 1525-1580). De tekeningen die Rubens tussen ca. 1600 en 1610 naar dit model maakte op losse vellen papier, dienden als voorbeeld voor verscheidene naaktfiguren in zijn historiestukken.

Dat Rubens zich liet inspireren door een driedimensionaal écorché figuur in een dramatische houding, wekt de indruk dat hij dit model gebruikte om de visuele en emotionele uitdrukkingskracht van zijn overwegend heroïsche naaktfiguren te kunnen vergroten, niet zelden ten koste van anatomische juistheid.